Focus on Diversity - Thomas Primidis, Greece
I come from an agricultural family from a small town in Greece called Veria. Veria is next to the second biggest city in Greece, Thessaloniki and only a 15-minute bus ride from Vergina, Pella, the place where Alexander the Great was born.
Until now, I have been in the UK for one and a half year, first pursuing a Master’s degree at the University of Surrey during its 50th year anniversary in sunny Guildford and I am now doing my PhD at the ‘‘red" University of Liverpool in the liver bird city of Liverpool. I am enjoying my time here and I am happy to contribute to clinical science through my PhD in the Simulation and Optimisation of ultracompact, high resolution X-ray imaging systems.
There were two initial reasons why I chose to employ myself in the UK. The first one was that job opportunities in Greece are offered in different disciplines than those of my interest and the second was that the diverse population of major cities in the UK gives them a cosmopolitan sense which is something that I love. The chance to interact with the people, customs and flavours of other cultures is unbelievable here and it is only a few hours flight from home in case you feel homesick. Multiculturalism allows for a mix of style expressions and something that I enjoy very much are the many and different dress codes found in offices, pubs and on the streets. If you live in a place hosting a university you will definitely see how people from all over the world express their style, represent a cause, attract attention or even avoid it.
In terms of services, the use of internet is well established in people’s life and many services are easily accessible online and long queues are hardly found. I forgot how it is to wait on a queue and I was quite familiar with it in Greece. Also, credit and debit cards have taken over cash money making money transactions faster. Cash is the king of the hill in Greece which, however, lets you see the amount coming in and especially the amount leaving your pockets.
Among other things attracting my attention here are the roundabouts which are such a smart idea even though they look funny. Their installation in Greek roads should decrease the high number of human fatalities due to road accidents. And I have to add, I was expecting better roads here since the colder weather keeps them less vulnerable to deterioration from heavy vehicles but the condition is the same as in Greece. And of course, the fight of which side on the road is the proper will go on forever but being righthanded I say righty righty. Also, it was interesting seeing the yellow light even before the green and not only before the red. You should look the reason up, it is quite cool. And if you like commuting, the rail system here takes you everywhere, anytime and is a perfect example of a highly efficient service.
Talking about efficient designs, I guess the cold weather necessitates smaller houses and cul-de-sacs make neighbourhoods safe for kids playing outside. I remember looking for accommodation before coming here and it was interesting to see that cul-de-sacs are rather common. In Greece, dead ends are hardly found anywhere and houses are much larger. It was a bit awkward when I realised that what I was paying for a house in Greece was less than half of what I am paying for a single room now. And the carpets need so much maintenance but are essential.
Unfortunately, I cannot deny the bad quality of food and water here. Also, I wish British cuisine was more widely available in restaurants and not only in British homes so that its identity would go beyond the English breakfast.
Regarding work conditions, the nine to five shift is so much better than the eight to four we have down in Greece. But of course, the jobs available in Greece which have always been mostly agricultural require more light therefore it has become everyone’s habit in the end to wake up early. For example, I remember working in our farm with the first light of the day from six am and the first deliverable load was available after two hours of work and that was the time the factories opened to receive the loads. Also, to my experience, Greeks prefer having lunch at home even at four in the afternoon rather than eating at work at one or two o’clock, something that people here in the UK do.
However, both cultures enjoy socialising with friends until late night and celebrating important things in their life, with a few glasses of tsipouro or retsina in a taverna in Greece or with a few pints at the pub in the UK. Both places are considered sacred by their respective customers and they are the birthplaces of many great ideas.
Taking all the above into account, I wish that all people who enjoy the hospitality of a foreign country contribute back and that both sides respect each other’s customs. I believe this is a great way to get the maximum benefit of the interaction of different worlds which is something much needed today.
Thomas Primidis
Κατάγομαι από αγροτική οικογένεια, από μία μικρή πόλη της Ελλάδας, τη Βέροια. Η Βέροια βρίσκεται δίπλα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, τη Θεσσαλονίκη και είναι μόνο 15 λεπτά δρόμος από τη Βεργίνα, Πέλλα, τη γενέτειρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Μένω στο Ηνωμένο Βασίλειο τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, έχοντας κάνει το μεταπτυχιακό μου στην ιατρική φυσική στο πανεπιστήμιο του Σάρρεϊ κατά τα 50στά γενέθλιά του στο ηλιόλουστο Γκίλφορντ και πλέον κάνω το διδακτορικό μου στο κατακόκκινο πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, στην πόλη με σήμα κατατεθέν το πουλί Λίβερ, το Λίβερπουλ. Περνάω πανέμορφα και χαίρομαι ιδιαίτερα που συνεισφέρω στις κλινικές επιστήμες μέσω του διδακτορικού μου στην Προσομοίωση και βελτιστοποίηση υπερσυμπαγών, υψηλής ανάλυσης διαγνωστικών συστημάτων ακτινών Χ.
Δύο ήταν οι λόγοι για τους οποίους προτίμησα να εργαστώ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πρώτον, οι επαγγελματικές ευκαιρίες που προσφέρει η Ελλάδα είναι διαφορετικές από αυτές που με ενδιαφέρουν και δεύτερον, η πολυπολιτισμικότητα των μεγάλων πόλεων του Ηνωμένου Βασιλείου τους δίνει μία κοσμοπολίτικη αισθητική η οποία με γοητεύει. Υπάρχουν άπειρες ευκαιρίες να γνωρίσεις κόσμο, γεύσεις, ήθη και έθιμα άλλων πολιτισμών και στη χειρότερη που νιώσεις νοσταλγία για το σπίτι σου, η πτήση για Ελλάδα διαρκεί μονάχα τρεις με τέσσερις ωρίτσες. Η πολυπολιτισμικότητα επιτρέπει την έκφραση ενός μίγματος στυλ και κάτι το οποίο απολαμβάνω πολύ είναι οι πολλοί και διάφοροι κώδικες ντυσίματος στα γραφεία, στις παμπ και στους δρόμους. Ειδικά αν μένεις σε πόλη που στεγάζει κάποιο πανεπιστήμιο, είναι σίγουρο ότι θα δεις πώς οι άνθρωποι από όλες τις άκρες του κόσμου εκφράζουν το στυλ τους, αντιπροσωπεύουν κάποιο σκοπό, τραβάνε την προσοχή ή ακόμα και την αποφεύγουν.
Όσο αφορά τις υπηρεσίες, το ίντερνετ έχει μπει για τα καλά στη ζωή των πολιτών και πολλές υπηρεσίες είναι προσβάσιμες μέσω του διαδικτύου, κάνοντας τις ουρές ένα είδος προς εξαφάνιση. Έχω ξεχάσει τι θα πει να περιμένεις στην ουρά παρόλο που όσο ήμουν στην Ελλάδα το είχα μάθει απέξω. Επίσης, το πλαστικό χρήμα χρησιμοποιείται πολύ, με τις χρηματικές συναλλαγές να γίνονται πολύ γρηγορότερα. Το ρευστό χρήμα καλά κρατεί στην Ελλάδα το οποίο όμως σου δίνει πολύ καλύτερη αντίληψη του τι μπαίνει και τι βγαίνει από την τσέπη σου.
Μεταξύ άλλων ενδιαφερόντων πραγμάτων, οι κυκλικές διασταυρώσεις είναι τόσο έξυπνη ιδέα ακόμα και αν φαίνονται χαζές στην αρχή. Η εγκατάστασή τους στους ελληνικούς δρόμους θα βοηθούσε την καταπολέμηση πολλών τροχαίων ατυχημάτων από τα οποία υποφέρει η χώρα μας. Και θα ήθελα να προσθέσω πως περίμενα καλύτερους δρόμους στο Ηνωμένο Βασίλειο μιας και το πιο κρύο κλίμα τους προστατεύει από φθορές λόγω βαρέων οχημάτων αλλά η κατάστασή τους είναι η ίδια με αυτή των ελληνικών. Και προφανώς η μάχη για το ποια πλευρά του δρόμου είναι η σωστή θα συνεχιστεί εις τους αιώνας των αιώνων αλλά ως δεξιόχειρας θα πω δεξιά. Επίσης, το πορτοκαλί δεν ανάβει μονάχα πριν το κόκκινο αλλά και πριν το πράσινο. Ψάξτε τον λόγο για τον οποίο γίνεται, είναι πολύ ενδιαφέρον. Όσο για τις συγκοινωνίες, το σιδηροδρομικό τους δίκτυο είναι παράδειγμα προς μίμηση μιας καλοσχεδιασμένης υπηρεσίας.
Μιλώντας για καλό σχεδιασμό, φαντάζομαι το κρύο κλίμα είναι ο λόγος που τα σπίτια εδώ είναι τόσο μικρά και οι γειτονιές-αδιέξοδοι είναι πολύ ασφαλέστερες για τα παιδιά. Θυμάμαι όταν έψαχνα για σπίτι πριν ταξιδέψω πως ήταν ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι γειτονιές-αδιέξοδοι είναι πολύ συνηθισμένες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στην Ελλάδα δε βρίσκεις συχνά αδιεξόδους και τα σπίτια είναι κατά πολύ μεγαλύτερα. Ήταν λίγο περίεργο όταν κατάλαβα ότι όσα πλήρωνα για ένα ολόκληρο σπίτι στην Ελλάδα ήταν λιγότερα από τα μισά από όσα δίνω τώρα για ένα μονό δωμάτιο σε σπίτι με συγκατοίκους. Και αυτές οι μοκέτες πια, θέλουν τόση συντήρηση αλλά είναι αναγκαίες.
Δυστυχώς, δεν μπορώ να παραβλέψω την έλλειψη ποιοτικού φαγητού και νερού. Και θα ήθελα η βρετανική κουζίνα να ήταν πιο εύκολα διαθέσιμη και να μην χρειαζόταν κανείς να φάει σε βρετανικό σπίτι για να τη γευτεί και έτσι η ταυτότητά της να μην περιλαμβάνει μονάχα το λεγόμενο βρετανικό πρωινό που βρίσκει κανείς στα εστιατόρια.
Όσο αφορά τις συνθήκες εργασίας, το εννιά με πέντε εδώ μου φαίνεται καλύτερο από το οχτώ με τέσσερις στην Ελλάδα. Αλλά προφανώς οι δουλειές στην Ελλάδα ήταν ανέκαθεν κυρίως αγροτικές και συνεπώς επιβάλουν την μέγιστη εκμετάλλευση του φως του ήλιου οπότε κατά τους καιρούς έγινε και συνήθειο όλων των επαγγελμάτων το πολύ πρωινό ξύπνημα. Για παράδειγμα, θυμάμαι όταν δούλευα στα χωράφια μας, ξεκινούσαμε με το πρώτο φως του ήλιου στις έξι το πρωί και το πρώτο φορτίο φρούτων ήταν έτοιμο στις οχτώ, την ώρα δηλαδή που άνοιγαν και τα εργοστάσια για να παραλάβουν. Επίσης, από όσο γνωρίζω, οι Έλληνες προτιμούμε να φάμε φαγητό στο σπίτι μας ακόμη και στις τέσσερις το απόγευμα από το να φάμε στη δουλειά κατά τη μία ή δύο το μεσημέρι, κάτι το οποίο προτιμούν οι άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ωστόσο και οι δύο πολιτισμοί απολαμβάνουμε την παρέα μέχρι αργά το βράδυ αλλά και τον εορτασμό σημαντικών γεγονότων της ζωής μας, είτε με μερικά ποτήρια ρετσίνας ή τσίπουρου στις ταβέρνες στην Ελλάδα είτε με μερικές μπύρες στις παμπ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Και οι δύο χώροι είναι ιεροί για τους αντίστοιχους πιστούς και είναι μέρη όπου πολλές μεγάλες ιδέες έχουν εμπνευστεί.
Κρατώντας όλα τα παραπάνω, εύχομαι όλοι όσοι απολαμβάνουν την φιλοξενία μίας ξένης σε αυτούς χώρας να ανταποδίδουν αντίστοιχα και εύχομαι και οι δύο πλευρές να αναγνωρίζουν και να σέβονται τα ήθη και έθιμα του καθενός. Πιστεύω πως αυτός είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να κερδίσει κανείς το μέγιστο όφελος από την αλληλεπίδραση διαφορετικών κόσμων, όφελος που μας είναι αναγκαίο τελευταία.
Θωμάς Πριμίδης